سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی


انواع خدمات مشاوره و تعمیر یخچال و فریزر در محل شما

مشاوره رایگان

بسیاری از خرابی های یخچال و فریزر نیازی به تعمیرکار ندارد و شما میتوانید خودتان مشکل را رفع نمایید. جهت دریافت مشاوره رایگان تماس بگیرید.
02191001680
phone


استفاده از قطعات اورجینال

تمام قطعات مورد استفاده برای تعمیر یخچال و فریزر دارای ضمانت 90 روزه میباشند تا مشتریان با خیالی آسوده خدمات مطلوب را دریافت نمایند.
02191001680
phone


اعزام فوری کارشناس

فقط با یک تماس بلافاصله کارشناس به محل شما اعزام می گردد. همچنین میتوانید به صورت آنلاین درخواست تعمیر دستگاه خود را ثبت نمایید.
02191001680
phone


مزایا و برتری تعمیرچی

سوالات متداول

  1. سوال: یخچال باید چقدر با دیوار فاصله داشته باشد؟
    پاسخ: یخچال باید از پشت با دیوار حداقل 10 سانتی متر فاصله داشته باشد و از طرفین بهتر است 5 سانتی متر فاصله داشته باشد.
  2. سوال: آیا باز کردن طولانی مدت درب یخچال باعث از بین رفتن گاز یخچال میشود؟
    پاسخ: خیر، گاز یخچال در یک سیکل بسته درون لوله ها قرار داشته و باز ماندن درب یخچال ارتباطی به نشتی گاز یخچال ندارد.
  3. سوال: هزینه تعمیر یخچال من چقدر می شود؟
    پاسخ: هزینه تعمیر دستگاه نیاز به بررسی اولیه توسط کارشناس را دارا بوده و کارشناس بعد از بررسی اولیه هزینه تعمیر دستگاه را به شما اعلام خواهد کرد.
  4. سوال: آیا اتصال یخچال ساید بای ساید به دستگاه تصفیه آب ایراد دارد؟
    پاسخ: اتصال یخچال ساید بای ساید در صورتی که فشار دستگاه تصفیه آب مناسب باشد بلامانع است ، اما در صورتی که فشار آب کم باشد ممکن است باعث آسیب رسیدن به شیربرقی یخچال گردد.
  5. سوال: زمان تعویض فیلتر تصفیه آب یخچال چند ماه یکبار است؟
    پاسخ: فیلتر تصفیه آب یخچال باید به طور مرتب هر 6 ماه یکبار تعویض گردد. عوض نکردن به موقع فیلتر آب یخچال میتواند باعث آسیب رسیدن به شیربرقی ، یخساز و شلنگ های یخچال گردد.
متن مطلب      کل مطالب     

تلفن تماس : 02191001680


کد مطلب: 04475.html
پنجشنبه, ۳ مهر ۱۳۹۹ ساعت ۲۲:۰۰

داستان اوج‌گیری و سقوط کارت‌های گرافیکی مجهز به چند پردازنده

کارت‌های گرافیکی مجهز به چند پردازنده در دوره‌‌ای از تاریخ با استقبال چشمگیری روبه‌رو شدند؛ اما پس از مدتی رو به سقوط رفتند.

در دنیای کارت‌های گرافیکی، بیشتربودن آمار و ارقام اغلب - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - به‌معنای بهتر‌بودن قدرت و بهره‌وری است. هسته‌های سایه‌زنی بیشتر، رم بیشتر، پهنای باند بیشتر و... - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - همگی - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - به‌معنای بهره‌وری بهتر و تنظیمات باجزئیات‌تر برای بازی‌ها - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - بوده‌اند؛ البته برای رسیدن به چنین وضعیتی، همیشه به تراشه‌های بزرگ‌تر نیاز بوده است. طراحان و تولیدکنندگان همیشه از خود می‌پرسیده‌اند: «چگونه می‌توان به سرعت و بهره‌وری بیشتر در کارت‌های گرافیکی دست پیدا کرد؟» درواقع، همواره این سؤال مطرح بود: «اگر پردازنده‌ها در حداکثر ابعاد و تعداد ترانزیستور باشند، چگونه می‌توان سرعت - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - را بازهم افزایش داد؟»

پاسخ به پرسش مذکور ساده است: باید تعداد تراشه‌ها را افزایش دهیم. البته قطعا اجرای چنین راهکاری آسان نیست. افزایش تعداد پردازنده‌ها در کارت‌های گرافیکی در دوره‌ای از تاریخ سخت‌افزار رخ داد؛ اما دوره‌‌ای طولانی نبود. در‌ادامه‌ی این مطلب زومیت، داستان کارت‌های - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - گرافیکی را بررسی می‌کنیم که با بهره‌مندی از چند GPU، به غول‌های - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - واقعی بهره‌وری و قدرت و البته قیمت تبدیل شدند.

ظهور کارت‌هایی با پردازنده‌ی چندگانه

پیش‌ازآنکه تاریخچه‌ی کارت‌های گرافیکی با چند GPU را شروع کنیم، ابتدا نگاهی به کارت‌های امروزی و نحوه‌ی طراحی - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - و پیکربندی قطعات الکترونیکی روی آن‌ها خواهیم انداخت. روی برد مداری که پس از برداشتن سیستم خنک‌کننده دیده می‌شود، قطعه‌ی سیلیکونی بزرگی مشاهده می‌کنیم که همان پردازنده‌ی گرافیکی یا GPU است.

تمامی فرایندهای محاسبه‌ای و مدیریت - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - داده‌ها که برای شتاب‌دهی به پردازش ویدئو و داده‌های دوبعدی و سه‌بعدی نیاز است، در داخل یک تراشه انجام می‌شود. تراشه‌های دیگری که روی برد مداری کارت گرافیک حضور دارند، ماژول‌های DRAM مخصوص GPU و تعدادی کنترلرهای ولتاژ هستند.

سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی

ساختار کارت‌های گرافیکی همیشه این‌چنین نبوده است؛ زیرا برخی از کارت‌های گرافیک سه‌بُعدی اولیه چند تراشه داشتند که همه‌ی آن‌ها GPU محسوب نمی‌شدند. به‌عنوان مثال، کارت Voodoo1 از شرکت 3dfx که در سال - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - ۱۹۹۶ به بازار عرضه شد، دو پردازنده روی برد مداری داشت؛ اما تنها یکی از آن‌ها وظیفه‌ی مدیریت و پردازش بافت‌ها را برعهده می‌گرفت و دیگری پیکسل‌ها را با‌هم ترکیب می‌کرد.

در کارت گرافیکی Voodoo 1 و بسیاری از کارت‌های گرافیکی ابتدایی در بازار سخت‌افزار، به تراشه‌ای مجزا برای انجام وظایف پردازشی دوبُعدی نیاز بود. شرکت‌هایی همچون ATI و انویدیا و S3 پس از مدتی روند جدیدی در طراحی در پیش گرفتند و تلاش کردند - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - تمامی پردازنده‌های مستقل را در - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - ساختاری واحد تجمیع کنند.

سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی

هرچه تعداد قطعات سیلیکونی روی یک کارت گرافیکی بیشتر می‌شد، هزینه‌های تولید افزایش پیدا می‌کرد؛ به‌همین‌دلیل، - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - پردازنده‌های بازار مصرف‌کننده بسیار سریع به‌سمت ساختار تراشه‌های واحد پیش - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - رفتند. بااین‌حال در همان دوران، کارت‌های گرافیکی حرفه‌ای بازار مصرف‌کننده مانند Voodoo 1 اغلب از ساختار چندتراشه‌ای استفاده می‌کردند.

شرکت 3DLabs زمانی به‌عنوان - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - غول دنیای پردازش گرافیکی، خصوصا در صنعت رندر حرفه‌ای شناخته می‌شد و این شرکت زمانی با ساختن محصولات غول‌پیکر پردازش - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - گرافیکی به‌شهرت رسید. یکی از محصولات که در تصویر زیر مشاهده می‌کنید، Dynmic Pictures Oxygen 402 نام دارد و با چند تراشه در دوره‌ای از تاریخ صنعت سخت‌افزار به‌عنوان غول حرفه‌ای پردازش گرافیکی شناخته می‌شد.

سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی

کارت گرافیک غول‌پیکر 3DLabs دو تراشه‌ی بزرگ داشت که در سمت چپ و پایین تصویر مشاهده می‌کنید. این تراشه‌ها وظیفه‌ی پردازش دوبُعدی و مدیریت خروجی ویدئو را برعهده داشتند. چهار شتاب‌دهنده نیز در زیر هیت‌سینک‌های کارت قرار دارند که کل پردازش‌های سه‌بُعدی را انجام می‌دهند. در آن زمان، پردازش رئوس هندسی در سمت CPU انجام می‌شد که بعدا سایر بخش‌های رندر را در سمت کارت گرافیک ترکیب می‌کرد.

تراشه‌های Oxygen رئوس هندسی را به مثلث تبدیل می‌کردند و - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - سپس هر فریم با ترکیب رندر رنگ و بافت، به پیکسل منتقل می‌شد. صرف‌نظر از فرایند رندر که خود جزئیات و مشخصات خاصی دارد، این سؤال مطرح می‌شود: «چرا به چهار شتاب‌دهنده‌ی رندر سه‌بُعدی نیاز بوده است و چرا شرکت سازنده تراشه‌ی بزرگ یکپارچه‌ای تولید نمی‌کرد؟»

ترکیب قدرت چند پردازنده‌ی گرافیکی

برای درک دلیل استفاده از چند پردازنده در کارت‌هایی همچون محصول 3dLabs، ابتدا باید نگاهی کلی به فرایند تولید و نمایش تصاویر - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - سه‌بعدی بیندازیم. - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - ازلحاظ تئوری، می‌توان تمامی محاسبات لازم را با - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - استفاده از CPU انجام داد؛ اما - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - پردازنده‌های مرکزی اغلب برای وظایف انشعابی و تصادفی - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - در ساختار خطی طراحی می‌شوند.

گرافیک سه‌بعدی برخلاف وظایف مرسوم پردازنده‌های مرکزی بسیار ساده‌تر است؛ اما به حجم عظیمی از فعالیت‌های موازی در مراحل متعدد نیاز دارد. فعالیت‌ها و پردازش‌های موازی و - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - چندمرحله‌ای نیز از توان و قدرت CPU خارج خواهد بود. اگر پردازنده‌ی مرکزی مشغول وظیفه‌ی رندرکردن یک فریم باشد، دیگر نمی‌تواند کار متفرقه‌ای انجام دهد.

پردازنده‌های گرافیکی به‌‌دلیل همان محدودیت‌هایی متولد شدند - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - که پردازنده‌های مرکزی در حوزه‌ی وظایف موازی داشتند. اگرچه هنوزهم فعالیت‌های مقدماتی برای یک فریم سه‌بُعدی پردازنده‌ی مرکزی انجام می‌شود، محاسبه‌های ریاضی - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - مخصوص گرافیک به تراشه‌ای مخصوص نیاز دارند. تصویر زیر روند زمانی پردازش چهار فریم را نشان می‌دهد که در آن، پردازنده‌ی مرکزی وظایف موردنیاز در هر دوره را ایجاد می‌کند.

سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی

دستورالعمل‌ها و اطلاعاتی که نشان می‌دهند چه داده‌ای برای چه مرحله‌ای نیاز خواهد بود، از پردازنده‌ی مرکزی به پردازنده‌ی گرافیکی ارسال می‌شوند. اگر ارسال دستورالعمل‌ها بیش از زمان موردنیاز برای تنظیم‌کردن فریم بعدی طول بکشد، در - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - نمایش فریم‌ها با تأخیر مواجه می‌شویم و به‌نوعی باید منتظر پایان‌یافتن فرایند پردازش - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - و رندر روی فریم اول بمانیم.

از نگاهی دیگر، می‌دانیم - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - که نرخ فریم GPU - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - کمتر - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - از CPU است. تراشه‌ی گرافیکی قدرتمندتر قطعا زمان موردنیاز برای رندرکردن فریم را کاهش می‌دهد؛ اما اگر ازلحاظ کیفیت و شرایط ساخت چنین پردازنده‌هایی در سطح مهندسی و هزینه‌ی - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - تولید محدودیت‌هایی داشته باشیم، چه راهکارهای دیگری پیشنهاد می‌شوند؟

دو راهکار برای رفع مشکل طراحی و تولید تراشه‌های گرافیکی بزرگ‌تر وجود دارد: ۱. استفاده از GPU دیگر برای شروع رندر - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - فریم بعدی در زمانی است که GPU اول رندر فریم اول را انجام می‌دهد؛ ۲. می‌توان فشار کاری رندر هر فریم را بین چند تراشه تقسیم کرد. راهکار اول به‌نام alternate frame rendering یا AFR شناخته می‌شود.

سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی

دیاگرام بالا چگونگی اجرای ساختار AFR را نشان می‌دهد. همان‌طورکه می‌بینید، فاصله‌ی زمانی بین نمایش فریم‌ها روی نمایشگر درمقایسه‌با حالت استفاده از پردازنده‌ی گرافیکی واحد کمتر شده است. نرخ فریم - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - کلی نیز بهتر می‌شود؛ هرچند هنوز‌هم در سطحی پایین‌تر از CPU قرار دارد.

با روش AFR - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - همچنان تأخیر درخور‌توجهی بین زمان کار روی فریم اول و نمایش آن روی نمایشگر وجود دارد. دلیل چنین تأخیری آن است که هنوز برای پردازش کل یک فریم، به یک GPU وابسته هستیم. راهکار دیگر که وظیفه‌ی کاری رندر فریم را بین دو یا چند پردازنده‌ی گرافیکی تقسیم می‌کند، روشی متمرکز بر اشتراک‌گذاری بخش‌های گوناگون فریم در بلوک‌های متنوع دارد که به‌نام split frame rendering شناخته می‌شود. به‌بیانِ‌بهتر، در این روش خطوط پیکسل‌ها با ایجاد تغییر در - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - وظیفه‌ی رندر ایجاد می‌شوند. این راهکار در کارت گرافیک Dynami - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - Oxygen اجرا می‌شد.

سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی

با استفاده از روش بالا، هر فریم با سرعت بسیار بیشتری پردازش می‌شود و تأخیر بین انجام کار در CPU و نمایش فریم به میزان چشمگیری کاهش می‌یابد. نرخ فریم کلی نیز شاید بهتر از AFR نباشد؛ ولی پایداری و ثبات بیشتری دارد.

هر دو روشی که در بالا توضیح دادیم، می‌توان با استفاده از چند کارت گرافیکی به‌جای چند پردازنده روی یک کارت گرافیکی اجرا کرد. فناوری‌هایی همچون CrossFire از شرکت AMD و SLI از شرکت انویدیا هنوزهم در صنعت حضور دارند؛ البته امروزه در بازار مصرف‌کننده، دیگر اثر زیادی از ساختارهایی با چند کارت گرافیکی نیست.

سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی

در این مقاله فقط کارت‌های - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - گرافیکی مجهز به چند GPU را بررسی می‌کنیم؛ پس درادامه، بازهم همان ساختار را دنبال خواهیم کرد.

اژدها وارد می‌شود

کارت‌های گرافیکی شرکت 3DLabs به چند پردازنده‌ی گرافیکی واقعا - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - قدرتمند مجهز بودند؛ ولی - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - قیمت - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - بسیار گرانی هم داشتند. به‌عنوان مثال، کارت Oxygen 402 به قیمت - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - ۳،۶۹۵ دلار فروخته می‌شد که با نرخ امروزی تقریبا قیمتش ۶ هزار دلار می‌شود! دراین‌میان، شرکت دیگری - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - هم محصولاتی با چند پردازنده‌ی گرافیکی تولید و عرضه می‌کرد که قیمتی مقرون‌به‌صرفه داشتند.

دو سال پس از معرفی - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - Oxygen 402 به بازار و - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - در سال - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - ۱۹۹۹، شرکت ATI Technologies کارت گرافیکی Rage Fury MAXX را معرفی کرد. در آن زمان، این شرکت کانادایی سابقه‌‌ی بیش از ۱۰ سال فعالیت در دنیای گرافیک را در - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - کارنامه‌اش داشت و محصولات خانواده‌ی Rage نیز بسیار محبوب بودند.

سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی

کارت گرافیک MAXX شرکت ATI از دو تراشه‌ی Rage 128 بهره می‌برد - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - که هرکدام ۳۲ مگابایت حافظه‌ی SDRAM اختصاصی داشتند. این محصول از روش AFR برای رندرگرفتن و خروجی‌دادن فریم‌ها استفاده می‌کرد. کمی بعد، محصول ATI از کارت گرافیک Nvidia GeForce 256 DDR شکست خورد - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - که با قیمت ۲،۹۹۹ دلاری و تنها ۲۰ - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - دلار گران‌تر، - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - عملکردی بسیار بهتر داشت.

شرکت 3dfx از پیش‌گامان تولید کارت‌های مجهز به چند GPU بود

در تاریخ کارت‌های گرافیکی، GeForce 256 به‌عنوان اولین کارت گرافیکی شناخته می‌شود که با توضیح مجهزبودن به یک GPU به بازار معرفی و عرضه شد. پیش از معرفی محصول انویدیا هم، عبارت GPU در بازار استفاده می‌شد؛ اما اگر GPU را تراشه‌ای بدانیم که تمامی محاسبات فرایند رندر را انجام می‌دهد (از تبدیل رئوس هندسی به شکل‌ها و ترکیب نور تا تولید بافت و ترکیب پیکسل‌ها)، انویدیا اولین شرکتی بود که چنین تراشه‌ای تولید کرد.

شرکت دیگری که علاقه‌ی زیادی به کشف محصولات مجهز به چند GPU داشت، 3dfx بود. آن‌ها از پیش‌گامان ترکیب و اتصال چند کارت گرافیکی بودند که به‌نام scan line interleaving یا SLI شناخته می‌شود. کارت‌های گرافیکی Voodoo 2 اولین محصولاتی بودند که از این فناوری پشتیبانی - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - می‌کردند. شرکت 3dfx تقریبا یک سال پس از معرفی و عرضه‌ی ATI MAXX، محصولی به‌نام Voodoo 5 5500 به بازار عرضه کرد که قیمت - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - خُرده‌فروشیِ کمتر - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - از ۳۰۰ دلار داشت.

سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی

تراشه‌های VSA-100 روی کارت گرافیک Voodoo 5 مانند - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - ترکیب Rage 128 Pro، ساختاری دوقلو داشتند؛ اما باس حافظه‌ی بیشتری ارائه می‌کردند. متأسفانه این کارت گرافیکی دیرتر از انتظارها به بازار عرضه شد و مشکلات عملکردی متعددی هم داشت. از همه بدتر اینکه Voodoo 5 تنها - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - کمی بهتر از GeForce 256 DDR بود - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - و در رقابت با نسل بعدی، یعنی GeForce 2 GTS، با قیمت ارزان‌تر هم کاملا شکست خورد.

بخشی از - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - کمبودهای عملکردی کارت Voodoo 5 را می‌توان به‌‌دلیل پردازنده‌های گرافیکی دانست؛ اما رابطی که در کارت استفاده شده بود، تأثیر مستقیمی بر کاهش قدرت می‌گذاشت. بخش موسوم به Accelerated Graphics - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - Port یا AGP نسخه‌ی مخصوص PCI bus قدیمی بود که به‌صورت اختصاصی برای پردازنده‌های - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - گرافیکی ساخته شد. اگرچه این ساختار چگونگی انتقال داده به کارت را بهبود داده بود، با داشتن اتصال مستقیم به حافظه‌ی سیستمی، نمی‌توانست چند دستگاه متصل را مدیریت کند.

سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی

درمجموع، کارت‌های مجهز به چند GPU به تراشه‌ای اضافه نیاز داشتند تا یا نقش مدیریت و مسئولیتی مانند دستگاه حاضر روی AGP را برای هدایت جریان داده به GPU بازی کند یا مانند Voodoo 5 یکی از پردازنده‌های گرافیکی باید آن وظایف را برعهده می‌گرفت. همین عوامل باعث شد تا پایداری باس در کارت‌های مذکور با مشکل روبه‌رو شود و تنها - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - راه برای حل آن نیز اجرای رابط کارت در نرخ پایین‌تر بود.

شرکت ATI طراحی و تجربه‌ی محصولات با چند GPU را ادامه داد؛ هرچند تعداد محدودی - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - از آن‌ها به بازار عمومی عرضه شدند. درنهایت نیز، شرکت 3dfx به انویدیا فروخته شد و حتی فرصت بهبود تراشه‌های VSA-100 - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - را پیدا نکرد. فناوری SLI آن‌ها در کارت‌های گرافیکی بعدی انویدیا استفاده شد که البته تنها نام آن فناوری را یدک می‌کشید و ساختاری کاملا متفاوت داشت.

دراین‌بین، شرکت XGI Technology که اسپین‌آفی از شرکت تولید تراشه‌ی SiS بود، تلاش کرد با کارت‌های Volari Duo V8 Ultra وارد رقابت بازار کارت‌های گرافیکی مجهز به چند GPU - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - شود. اگرچه - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - در معرفی و بازاریابی‌های اولیه قدرت و توانایی - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - زیادی برای کارت مذکور ادعا شده بود، درنهایت شرکت موفق نشد محصولی قدرتمند به بازار عرضه‌ کرد.

سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی

کارت‌های گرافیکی Volari Duo نتوانستند از سقوط شرکت XGI جلوگیری کنند و در همان بازار، شرکت ATI - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - با کارت‌های گرافیکی مجهز به یک GPU - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - مانند Radeon 9800XT و 9600Pro موفقیت‌های بیشتری کسب کرد. شاید تصور کنید که شرکت‌ها به‌‌دلیل این رخدادها، از تولید کارت‌های گرافیکی با چند پردازنده منصرف شوند؛ اما آن‌ها - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - محصولاتی بسیار گران‌قیمت بودند. بااین‌همه، هنوز یک شرکت به آینده امیدوار - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - بود: انویدیا.

رقابت برای پیشرفت - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - بیشتر

انویدیا که در سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵ به‌‌صورت محدود کارت‌های گرافیکی مجهز به چند - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - پردازنده‌ی گرافیکی را معرفی کرده بود، تلاش‌های خود را در سال ۲۰۰۶ بیشتر کرد و کارت‌های GeForce 7900 و 7950GX2 را به بازار فرستاد. رویکرد این شرکت آمریکایی در کارت‌های جدید سال ۲۰۰۶ کمی با گذشته تفاوت داشت؛ به‌گونه‌ای که آن‌ها به‌جای استفاده از دو GPU - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - در یک مدار بردار، به‌نوعی دو کارت - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - گرافیک GeForce 7900 GT را به‌هم متصل کردند.

سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی

در آن سال‌ها، AGP با استاندارد جدید PCI Express جایگزین شده بود. با - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - اینکه رابط جدید آن‌چنان هم بالغ نبود، استفاده از PCIe این امکان را فراهم می‌کرد که چند دستگاه را در یک درگاه به‌کار انداخت. نکته‌ی مثبت این بود که کارت‌های گرافیکی با چند پردازنده، با پایداری بیشتری درمقایسه‌با حالت AGP کار - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - می‌کردند.

کارت‌های گرافیکی مدل 7950GX2 با وجود قیمت ۵۹۹ دلاری هنگام رونمایی، با قیمت‌های ارزان‌تر هم در بازار پیدا می‌شدند. ناگفته نماند، قیمت نهایی کمتر از هزینه‌ی خرید دو کارت مجزای 7900GT بود. در آن سال‌ها، محصول انویدیا به‌عنوان سریع‌ترین کارت گرافیک بازار در دسته‌ی مصرف‌کننده شناخته می‌شد.

سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی

رقابت بین انویدیا و ATI تا ۶ - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - سال بعد ادامه داشت؛ رقابتی که - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - با معرفی انواع کارت‌های گرافیکی مجهز به چند GPU همراه شد و - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - هرکدام دسته‌ی خاصی از بازار را هدف قرار می‌دادند. برخی از این کارت‌های گرافیکی قیمت بسیار گرانی داشتند. به‌عنوان مثال، - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - کارت - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - Radeon HD 5790 با برچسب قیمتی ۶۹۹ دلاری به‌دست مشتریان می‌رسید؛ البته شرکت‌های سازنده همیشه سرعت بیشتر را به‌عنوان بهانه‌ای برای قیمت گران‌تر محصولات خود مطرح می‌کردند.

برخی از کارت‌های گرافیک مجهز به چند GPU قیمت معقولی داشتند که از میان آن‌ها می‌توان به GeForce GTX 295 اشاره کرد که به قیمت ۵۰۰ دلار فروخته می‌شد. ۵۰۰ دلار برای سال ۲۰۰۹ بازهم قیمت زیادی - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - بود؛ اما باتوجه‌به اینکه کارت GTX 260 متعلق به سال ۲۰۰۸ قیمت ۴۵۰ دلاری داشت و GTX 295 قدرتی دوبرابر - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - آن را ارائه می‌کرد، ۵۰ دلار هزینه‌ی بیشتر بسیار منطقی بود.

سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی

رقابت در دنیای فناوری - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - همیشه به پیشرفت و فتح قله‌های جدید می‌انجامد. افزون‌براین با اینکه کارت‌های گرافیکی پرچم‌دار در بازار همیشه به قیمت بسیار - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - گران مشهور بودند، انویدیا در سال ۲۰۱۲ حرکت جدیدی در بازار شروع کرد که بازهم فاصله‌ی بین سطوح گوناگون را - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - افزایش داد.

کارت‌های گرافیکی مجهز به چند GPU تا سال - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - ۲۰۱۲ اغلب از پردازنده‌های گرافیکی دسته‌ی پایین‌تر در گروه محصولات حرفه‌ای استفاده می‌کردند تا مصرف توان و گرما را در سطح رضایت‌بخشی نگه دارند. قیمت‌گذاری آن محصولات نیز به‌گونه‌ای بود که با وجود متمایزکردن کارت‌ها از دسته‌های - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - دیگر محصول، به‌ازای قیمتشان عملکرد مناسبی ارائه می‌کردند.

سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی

محصول انقلابی انویدیا، GeForce GTX 690 با قیمت ۹۹۹ دلاری، رخدادی کاملا جدید در بازار کارت‌های گرافیکی مجهز به چند GPU - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - بود. قیمت این کارت گرافیک نه‌تنها دوبرابر - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - محصول بعدی خود، یعنی GTX 680 بود؛ بلکه دقیقا کارایی برابر با دو کارت GTX 680 را به کاربر ارائه می‌کرد. همچنین، کارایی و قدرت کارت جدید انویدیا از ترکیب دو کارت AMD Radeon HD 7970 هم کمتر بود. تنها مزیت محصول جدید تیم سبز مصرف بهینه‌ی توان بود. این کارت مصرف توان ۳۰۰ واتی داشت؛ درحالی‌که هر کارت گرافیک HD 7970 به‌تنهایی ۲۵۰ وات - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - برق مصرف می‌کرد. بااین‌همه، مزیت مصرف توان نسبت به قیمت بسیار گران کارت جدید آن‌چنان به‌چشم نیامد.

اژدها خارج می‌شود

انویدیا پس از عرضه‌ی GTX 690 به بازار، توجه و تمرکز خود را روی کارت‌های گرافیک مجهز به یک پردازنده معطوف کرد. در میانه‌ی سال ۲۰۱۴، این شرکت کارتی به بازار عرضه کرد که تا امروز به‌عنوان آخرین کارت گرافیک مجهز به چند GPU از برند انویدیا شناخته می‌شود. کارت گرافیک GeForce GTX Titan Z با وجود قدرت خارق‌العاده‌ای که در شکل یک کارت گرافیک تکی ارائه می‌کرد، به‌نوعی آزمون‌‌و‌خطا انویدیا محسوب می‌شد. این کارت گرافیک که با قیمتی نزدیک به سه‌هزار دلار قطعا مخصوص گروه خاصی از مصرف‌کنندگان تولید شده بود، به‌هیچ‌وجه محصولی منطقی به‌نظر نمی‌رسید.

درمقابل، کارت جدید تیم سبز از پردازنده‌های گرافیکی شبیه به GeForce GTX 780 Ti بهره می‌برد؛ اما برای کاهش مصرف توان، کلاک آن‌ها تا حدودی کاهش پیدا کرده بود. درنهایت، GeForce GTX Titan Z عملکرد چندان بهتری از ترکیب دوگانه‌ی GTX 780 Ti نداشت. نکته‌ی مهم این است که کارت مذکور با قیمت ۶۹۹ دلار عرضه می‌شد و خرید دو عدد از آن منطقی‌تر از خرید یک کارت GeForce GTX Titan Z بود.

سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی

با بررسی قیمت کارت‌های هم‌رده، متوجه می‌شویم که انویدیا هزینه‌ای تقریبا دوبرابر قیمت مرسوم را در Titan Z از خریداران دریافت می‌کرد. البته بازهم تنها ویژگی مثبت مصرف اندک توان - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - بود که وقتی درکنار معایب قرار می‌گرفت، آن‌چنان - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - به‌چشم نمی‌آمد. مصرف توان در کارت‌های گرافیکی - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - AMD با چند پردازنده همیشه مشکلی بزرگ بود؛ البته تیم قرمز هم در سال ۲۰۱۵ توانست در Radeon R9 390 X2 این مشکل را حل کند.

سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی

کارت گرافیکی Radeon R9 390 X2 - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - با قیمت ۱،۳۹۹ دلار و مصرف توان ۵۸۰ وات به بازار عرضه می‌شد. در مقام مقایسه، باید بدانید که سیستمی معمولی در سال ۲۰۱۵ با برخورداری از کارت گرافیک میان‌رده، توان مصرفی ۳۵۰ وات داشت. در ماه‌های پایانی سال ۲۰۱۵، رقابت در بازار کارت‌های گرافیکی مجهز به چند پردازنده تقریبا به‌پایان رسیده بود. انویدیا دیگر محصول خاصی به بازار عرضه - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - نمی‌کرد و AMD نیز تنها - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - چند کارت محدود متمرکز بر - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - بازار کاربران حرفه‌ای معرفی کرد.

سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی

اکنون و - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - پس از گذشت چند سال از سردشدن نبرد بر سر کارت‌های گرافیک با چند پردازنده، این سؤال ایجاد می‌شود: «آیا هنوزهم بازاری برای آن‌ها وجود دارد؟» فراموش نکنید که کارت‌های گرافیک امروزی هم با قیمت‌هایی نزدیک به هزار دلار فروش مطلوبی تجربه می‌کنند؛ پس مشکل کارت‌های چندپردازنده‌ای لزوما قیمت - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - نبوده است. در بحث مصرف توان نیز، همین وضعیت وجود دارد. کارت گرافیک Radeon Pro Duo با دو پردازنده‌ی گرافیکی توان طراحی گرمایی ۳۵۰ وات داشت که ۴۰ درصد کمتر از R9 380 X2 بود.

کارت‌های گرافیکی با چند - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - پردازنده هنوزهم در بازار وجود دارند. یکی از آن‌ها در اپل مک پرو استفاده می‌شود و AMD Radeon Pro Vega II Duo نام دارد که با برچسب قیمتی ۲،۴۰۰ دلار، قطعا برای هر کاربری مناسب - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - نخواهد بود. کارشناسان دلیل اصلی مرگ - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - ظاهری کارت‌های مجهز به چند GPU را نه در خودِ محصولات، - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - بلکه در نوع استفاده از قابلیت آن‌ها - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - می‌دانند.

کاربری اشتباه از فناوری

در سال ۱۹۹۹ که کارت Rage Fury MAXX به بازار عرضه شد، بازی‌های سه‌بُعدی واقعی (با ساختار چندضلعی و بافت) هنوز جدید بودند. به‌عنوان مثال، بازی Quake از id Software تنها سه سال قبل معرفی شده بود. کنسول‌های بازی همچون Sega Dreamcast عناوینی با گرافیک‌های خیره‌کننده داشتند؛ اما دنیای بازی‌های کامپیوتری آن‌چنان پررونق نبود. همه‌ی آن‌ها برای ارائه‌ی جلوه‌های بصری روش‌های مشابهی داشتند. ساختار بازی به‌گونه‌ای بود که تنها چندضلعی‌ها را روشن می‌کرد و کمی بافت نیز به صحنه اضافه می‌شد. در آن زمان، پردازنده‌های گرافیکی ظرفیت‌های محدودی داشتند و درنتیجه، گرافیک بازی‌ها نیز باید از محدودیت‌ها پیروی می‌کردند.

سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی

با پیشرفت سخت‌افزارهای کامپیوتری، توسعه‌دهندگان روش‌های پیچیده‌تری برای رندر و ارائه‌ی جلوه‌های بصری به‌کار گرفتند. هر فریم سه‌بُعدی شاید به چند مرحله رندر نیاز داشته باشد تا - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - تصویر - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - نهایی را ارائه کند یا محتوای فریمی به فریم بعدی وارد شود. درنتیجه‌ی پیشرفت‌های فناورانه - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - در سیستم رند، فشار کاری روی پردازنده‌های گرافیکی متنوع‌تر شد.

کاربرانی که از کارت‌های گرافیکی مجهز به چند پردازنده استفاده می‌کنند یا پیکربندی چند کارت گرافیک دارند، در اکثر مواقع نرخ فریم بیشتری درمقایسه‌با پیکربندی یک GPU تجربه می‌کنند. - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - ناگفته نماند افزایش تفاوت بین فریم‌ها خود را در پدیده‌ای به‌نام Micro Stuttering آشکار می‌کند. در چنین پدیده‌ای، نرخ فریم به‌یک‌باره سقوط می‌کند و مجددا به وضعیت - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - قبل بازمی‌‌گردد؛ البته سقوط و بازگشت نرخ فریم بسیار سریع رخ می‌دهد، درحدی که حتی در بنچمارک‌ها نمی‌توان به‌راحتی لحظه‌ی سقوط و بازگشت را متوجه شد. درنهایت همین پایین و بالا شدن به‌خوبی در بازی احساس می‌شود. پدیده‌ی Micro - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - Stuttering در سیستم‌هایی با چند پردازنده‌ی گرافیکی مرسوم است و - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - با وجود راهکارهایی برای کاهش اثر آن، هنوز نمی‌توان پدیده را کاملا حذف کرد.

سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی

در - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - سال ۲۰۱۵، مایکروسافت رابط برنامه‌نویسی Direct3D 12 را عرضه کرد که با هدف آسان‌سازی فرایند برنامه‌نویسی موتورهای بازی ساخته شده بود. یکی از قابلیت‌های مهم و جدید رابط ردموندی‌ها، پشتیبانی بهتر از پیکربندی چند پردازنده‌ی گرافیکی بود. اگرچه رابط جدید بسیاری از مشکلات را برطرف می‌کرد، توسعه‌دهندگان باید آن را به‌طور کامل و با دقت در محصولات خود اجرا می‌کردند. باتوجه‌به پیچیدگی فرایند توسعه‌ی - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - یک عنوان بازی مدرن، وظیفه‌ی - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - اضافه برای - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - هماهنگ‌کردن موتور بازی با هدف بهبود بهره‌برداری از کارت گرافیک مجهز به چند GPU، فشار کاری توسعه‌دهندگان را افزایش می‌داد. نکته‌ی - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - مهم‌تر - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - اینکه ابعاد بازار برای چنین بهینه‌سازی هم آن‌چنان بزرگ نبود.

استفاده‌ی بهینه از پیکربندی مجهز به چند GPU، تنها به توسعه‌ی بخش‌های اضافه در بازی‌ها محدود نیست. حدود هشت سال پیش، انویدیا و AMD در درایورهای خود پروفایل‌های CrossFire/SLI توسعه دادند. این پروفایل‌ها، تنها پیکربندی‌های داخل سخت‌افزاری بودند که به‌محض شناسایی عنوانی خاص فعال می‌شدند؛ اما در گذر زمان، بهبود یافتند. به‌عنوان مثال، برخی از ساختارهای سایه‌زنی پیش از - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - کامپایل‌شدن در درایور، با هدف کاهش مشکلات پردازشی جایگزین می‌شدند. به‌هرحال هنوزهم در درایورهای جدید تلاش‌هایی برای کاهش مشکلات چند پردازنده‌ی گرافیکی می‌شود؛ ولی هنوز باگ‌های متعددی در درایورها وجود دارد.

دلیل اصلی مرگ کارت‌های گرافیکی با چند پردازنده در پیش‌نیازهای نرم‌افزاری یا پدیده‌ی micro stuttering نیست و درواقع، دلیل اصلی این بود که توسعه‌ی سریع کارت‌هایی با تراشه‌های تکی بازار را به‌سمت جدیدی سوق داد.

کارت - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - گرافیک Titan Z محصول سال ۲۰۱۴ نرخ محاسبه‌ی FP32 برابر با پنج ترافلاپس داشت و پهنای باند حافظه‌ی ۳۳۶ گیگابیت‌برثانیه را به کاربر ارائه می‌کرد. تنها چهار سال بعد، انویدیا کارت GeForce RTX 2080 Ti را به بازار عرضه کرد که توان پردازشی ۱۳/۴۵ ترافلاپس و پهنای باند ۶۱۶ گیگابیت‌برثانیه داشت و تنها از یک تراشه‌ی GPU بهره‌ می‌برد. نکته‌ی مهم‌تر اینکه قیمت کارت جدید نصف Titan Z بود.

سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی

در محصولات AMD نیز رخدادی مشابه پیش آمد. کارت گرافیک Radeon RX 5700XT که در سال ۲۰۱۹ و پنج سال پس از - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - R9 380 X2 معرفی شد، با قیمت ۴۰۰ دلاری‌اش، ۹۰ درصد قدرت پردازشی بیشتری ارائه می‌کرد و پهنای باند آن نیز ۳۰ درصد بهتر از نسل قدیمی بود.

اکنون بازهم این سؤال مطرح می‌شود: «آیا عمر کارت‌های گرافیکی با چند GPU به‌پایان رسیده است؟» احتمالا بله. حتی در بازارهای بسیار حرفه‌ای و ورک‌استیشن نیز نیاز چندانی به این کارت‌ها وجود ندارد و جایگزینی یک GPU در یک مجموعه، از از‌دست‌دادن چند تراشه‌ی هم‌زمان آسان‌تر به‌نظر می‌رسد. این کارت‌ها در دوره‌ای از تاریخ بازار خاصی - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - را هدف گرفتند؛ - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - اما به‌مرورِزمان با افزایش مصرف توان و قیمت‌های سرسام‌آور، محبوبیت خود - سرویسکار ساید بای ساید پروفایل قدیمی - را از دست دادند.

اشتراک گذاری این صفحه با دوستانتان


طراحی سایت و سئو توسط گلهای اندیشه
phone